Impressive
Door: Evelien
Blijf op de hoogte en volg Evelien / Fenke
14 Januari 2015 | Vietnam, Can Tho
Weer fris en fruitig begonnen aan een nieuwe dag!
Twee nieuwe projecten op ons programma vandaag. S'ochtends naar kindergarten geweest en s'middags naar een ziekenhuis voor arme zieken mensen die ze met geneeskrachtig kruiden proberen beter te maken.
Fenke en ik hebben engelse les gegeven aan twee groepen met kindjes van ongeveer 3 tot 5 jaar oud. Wat een schattige koppies toen we binnenkwamen en ons blij en enthousiast aankeken en ons begroetten met 'Hello'!. Viel ons op dat ze al best veel konden benoemen qua kleuren, herkennen van fruit en letters van het alfabet opnoemen. We moesten wel een beetje inkomen in de rol van teacher. Best lastig om oefeningen te verzinnen met zo weinig lesmateriaal. Maar hier kunnen we wel wat mee denk ik.
Twee keer 45 minuten lesgegeven... dit was ook genoeg voor ze want ze begonnen steeds meer te dollen haha.
Rond half 11 thuis en werden tegen half 12 weer opgehaald door mister Phuong.
Achter de scooter op het fietsje maar weer.
We gingen een binnendoor route. Op de fiets op een bospaadje langs watertjes en een beetje jungle. En daar was ook ineens weer een klein dorpje met allemaal mensen met fruit, groentes en gehakt vlees en vis. Wat een bijzondere ritje zeg.... besefte me even dat je dit nooit als toerist mee zal maken....
Aangekomen bij ons project werden we door het ziekenhuisje naar achteren geleid. Hier zagen we een aantal vrouwen en mannen die een beetje aan het chillen waren. We mochten gaan zitten en kregen een soort aardappeltjes die we moesten pellen, gebakken banaan en ijskoffie. Heel gastvrij.
Er kwam een kar aan volgeladen met allemaal groenten en alle vrouwen gingen druk bezig met alles sorteren en snijden. Fenke en ik werden ook aan het werk gezet. Ik met bosjes 'sla' en fenke met het schillen van de courgettes, komkommers enz. Een oude man die leek op een ninja en een jonge jongen Tjong (of zoiets) vroegen aan ons toen we klaar waren met snijden en hakken of wij hun Engelse les wouden geven. We hebben ongeveer 2 uur les gegeven. Bijzonder te bemerken hoeveel Engelse woorden en zinnen ze al konden. Ze werkten uit een lesboek waar we uit les moesten geven. Nou dat viel best even tegen..... vooral grammatica die bij ons ook al best ver weggezakt was. Je weet vaak wel hoe de zinnen lopen maar waarom lopen ze ook alweer zo.....
Ik maakte direct al een foutje door Thirteenth als thirtheenth op de schrijven. Nou daar werd ik direct even op gecorrigeerd..... haha. Maar het bleek dat de antwoorden achterin stonden....
Twee uur les geven waarna we aan tafel werden gezet bij de mannen... we mochten met de werkende mensen mee eten.
We kregen een kommetje met rijst en er werden schalen met groenten en balletjes neergezet. Was erg blij dat het een vegetarisch ziekenhuis was.... want toen ik 1 lepel uit het bakje wilde scheppen zag ik er iets indrijven wat op twee ogen leek....
Smaakte erg lekker...en die balletjes bleken tofu te zijn. Erg veel smaak!.
Na het eten hebben we geholpen met rijst op scheppen. Er stond een rij vol met mensen met allemaal bakjes die langskwamen lopen.
Hebben onze eerst drie Vietnamese woordjes geleerd omdat we 1 of 2 of 3 scheppen in de bakjes moesten doen. Mob (1), Hey (2) en Bah (3)
Wat opviel is dat mensen echt vragen wat ze nodig zijn en als er teveel in het bakje geschept was dat ze zeiden.. no no... dat er minder in moest. Nou dit zou in Nederland nooit gebeuren...
Hierna naar huis gefietst.
Wat een bijzondere dag vandaag... weer kennis gemaakt met twee nieuwe projecten en wat een belevenis.
Twee nieuwe projecten op ons programma vandaag. S'ochtends naar kindergarten geweest en s'middags naar een ziekenhuis voor arme zieken mensen die ze met geneeskrachtig kruiden proberen beter te maken.
Fenke en ik hebben engelse les gegeven aan twee groepen met kindjes van ongeveer 3 tot 5 jaar oud. Wat een schattige koppies toen we binnenkwamen en ons blij en enthousiast aankeken en ons begroetten met 'Hello'!. Viel ons op dat ze al best veel konden benoemen qua kleuren, herkennen van fruit en letters van het alfabet opnoemen. We moesten wel een beetje inkomen in de rol van teacher. Best lastig om oefeningen te verzinnen met zo weinig lesmateriaal. Maar hier kunnen we wel wat mee denk ik.
Twee keer 45 minuten lesgegeven... dit was ook genoeg voor ze want ze begonnen steeds meer te dollen haha.
Rond half 11 thuis en werden tegen half 12 weer opgehaald door mister Phuong.
Achter de scooter op het fietsje maar weer.
We gingen een binnendoor route. Op de fiets op een bospaadje langs watertjes en een beetje jungle. En daar was ook ineens weer een klein dorpje met allemaal mensen met fruit, groentes en gehakt vlees en vis. Wat een bijzondere ritje zeg.... besefte me even dat je dit nooit als toerist mee zal maken....
Aangekomen bij ons project werden we door het ziekenhuisje naar achteren geleid. Hier zagen we een aantal vrouwen en mannen die een beetje aan het chillen waren. We mochten gaan zitten en kregen een soort aardappeltjes die we moesten pellen, gebakken banaan en ijskoffie. Heel gastvrij.
Er kwam een kar aan volgeladen met allemaal groenten en alle vrouwen gingen druk bezig met alles sorteren en snijden. Fenke en ik werden ook aan het werk gezet. Ik met bosjes 'sla' en fenke met het schillen van de courgettes, komkommers enz. Een oude man die leek op een ninja en een jonge jongen Tjong (of zoiets) vroegen aan ons toen we klaar waren met snijden en hakken of wij hun Engelse les wouden geven. We hebben ongeveer 2 uur les gegeven. Bijzonder te bemerken hoeveel Engelse woorden en zinnen ze al konden. Ze werkten uit een lesboek waar we uit les moesten geven. Nou dat viel best even tegen..... vooral grammatica die bij ons ook al best ver weggezakt was. Je weet vaak wel hoe de zinnen lopen maar waarom lopen ze ook alweer zo.....
Ik maakte direct al een foutje door Thirteenth als thirtheenth op de schrijven. Nou daar werd ik direct even op gecorrigeerd..... haha. Maar het bleek dat de antwoorden achterin stonden....
Twee uur les geven waarna we aan tafel werden gezet bij de mannen... we mochten met de werkende mensen mee eten.
We kregen een kommetje met rijst en er werden schalen met groenten en balletjes neergezet. Was erg blij dat het een vegetarisch ziekenhuis was.... want toen ik 1 lepel uit het bakje wilde scheppen zag ik er iets indrijven wat op twee ogen leek....
Smaakte erg lekker...en die balletjes bleken tofu te zijn. Erg veel smaak!.
Na het eten hebben we geholpen met rijst op scheppen. Er stond een rij vol met mensen met allemaal bakjes die langskwamen lopen.
Hebben onze eerst drie Vietnamese woordjes geleerd omdat we 1 of 2 of 3 scheppen in de bakjes moesten doen. Mob (1), Hey (2) en Bah (3)
Wat opviel is dat mensen echt vragen wat ze nodig zijn en als er teveel in het bakje geschept was dat ze zeiden.. no no... dat er minder in moest. Nou dit zou in Nederland nooit gebeuren...
Hierna naar huis gefietst.
Wat een bijzondere dag vandaag... weer kennis gemaakt met twee nieuwe projecten en wat een belevenis.
-
15 Januari 2015 - 13:05
Huibert:
Hoi Fenke en Evelien,
Ben ik nou eens de eerste die reageert :) ? Tja, ik blijf reageren op jullie verhalen hoor, veel te mooi om te lezen wat jullie allemaal meemaken. Wat goed dat jullie zo veel verschillende projecten ondersteunen: je komt allebei uit de geneeskundige zorg maar je bent nu ook onderwijzeres en niet-geneeskundige zorgverlener en medewerker dagverblijf en nog veel meer: wat goed! En ik kan me indenken dat die afwisseling deze twee maanden ook wel geweldig leuk is. En dan ben je af en toe ook nog de toerist die op de mooiste niet-toeristiche plekjes terecht komt :) . Leuk om nu ook wat Vietnamese woorden en zinnen te leren. Pik je ook de schrijftaal op of is dat nog te lastig?
Hartelijke groeten, Huibert -
15 Januari 2015 - 16:11
Janny En Kor Klaver:
Hallo Evelien en Fenke,
al door jullie verslagen te lezen proef je hoe boeiend, afwisselend en avontuurlijk de vele dingen zijn die jullie ervaren. Inderdaad zal een toerist dit niet allemaal zo mee maken.
Fijn dat het jullie goed gaat.
Hartelijke groet van Janny en Kor -
16 Januari 2015 - 16:13
Ina:
Hey Evelien en natuurlijk Fenke
Ik heb net tijdens een "rustmoment"op de poli van Fritschy even al jullie verslagen gelezen.
Mooi om zo een inkijkje te krijgen in wat jullie doen.
Bijzonder he om te zien en te beleven dat de mensen daar zo anders leven als wij hier.
En ja Evelien een oliebol is toch echt heel wat anders dan dat je daar voorgeschoteld krijgt. Niet te veel afvallen hoor ;-)
Misschien dat we die karaoke hier ook maar weer moeten invoeren. Lijkt me wel een goed idee voor één avond.
Geniet er van en veel succes met jullie werk.
groetjes Ina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
