wat we doen bij het project nhip cau.
Door: Fenke
Blijf op de hoogte en volg Evelien / Fenke
30 Januari 2015 | Vietnam, Can Tho
Gelegen iets buiten de stad. Voor ons een tien minuten op de fiets.
De route; we stappen op de fiets en rijden de straat uit, bij het stoplichten aangekomen gaan we linksaf, dan rijden we rechtdoor totdat er aan de rechterkant een benzinestation staat, aan de linkerkant doemt dan een poort op met vlaggetjes hier fietsen we onderdoor, dan het eerste pad links genomen staat er na 100 meter aan de rechter kant nhip cau.
Nhip cau is een organisatie voor mensen met een beperking gerund door vooral gehandicapte mensen. De organisatie is in 2002 opgezet om mensen met een beperking een kans te geven een beroeps training te volgen, ook word er voor eten, onderdak en werkgereedschap gezorgd. Er is een werkplaats waar van kokosnoten mooie kunstwerken worden gemaakt.
Om binnen te komen nemen wij een gangetje naast de winkel. In de ruimte waar we aankomen zetten we onze fietsen neer. In deze ruimte staan ook 2 schoolborden en 1 vaste set meubels, tafel en bankjes en er kan een 2de setje meubels tegen over gezet worden zodat er in 2 groepen les gegeven kan worden. Vanuit deze ruimte kun je door een gang naar de werkplaats, aan deze gang zitten nog 2 slaapkamers en een stel toiletten. In de werkplats staan meerdere machines waarmee de cocosnoten bewerkt kunnen worden. Zo maken ze kano's, sleutelhangers, huisjes en nog veel meer. Afhankelijk van de grote zijn ze een aantal uur bezig om een kunstwerk creëren.
De vrijwilligers, wij in dit geval, geven hier engelse les om de mensen die hier wonen en/of werken. Hiermee hopen we dat ze makkelijker kunnen communiceren met toeristen.
De mensen die er komen zijn verschillend beperkt, sommige hebben een prothese been, andere hebben geen spierfunctie in hun benen en lopen met krukken, daarnaast zitten er een aantal in een rolstoel en een van de meisjes die hier ook komt is doof. De leeftijd varieert van een 17 jarig meisje tot een 54 jarige man. 2 van de dames zijn sigle en wonen in dit pand. Een van de mannen is getrouwd en woont met zijn vrouw in de buurt. 2 Van de mensen zijn een paar jaar geleden getrouwd en hebben nu een dochtertje van 3. Zo zie je dat ze in hun eigen omgeving functioneren en "inkomen/onderhoud" verdienen.
Elke gehandicapte heeft een eigen functie binnen de organisatie, zo zijn er wat craftsman, maakt en onderhoud iemand de Internet site (http://www.nhipcaufoundation.com/index.php), weer iemand anders zit in het management en draaien ze zelf de winkel die voor in het gebouw zit. Zo heeft ieder zijn eigen taak.
3 X per week mogen wij naar dit project, de andere dagen krijgen ze waarschijnlijk geen onderwijs.
Gemiddeld hebben we een groep van 8 mensen. Dit varieert per dag, er zijn altijd 5 dezelfde mensen en rest is er soms wel en soms niet. Regelmatig is er ook een dame aanwezig die reisleidster is, volgens mij is zij niet gehandicapt maar vind ze het erg fijn om haar Engels te verbeteren.
De lessen starten om half 8 in de morgen en duren een uur, na de les gaan ze aan het werk/dagelijkse bezigheden.
Een aantal mensen, de eerste groep, kunnen al redelijk goed Engels, de woordenschat is al aardig aanwezig, door gesprekken aan te gaan en grammatica door te nemen verbeteren ze hun Engels. De tweede groep heeft het moeilijker, zij hebben een redelijke woordenschat maar hebben moeite om Engels te verstaan en te spreken, deze groep leert langzaam iets bij. Hierbij probeer ik de lesstof te variëren tussen herhaling en nieuwe stof en eindig vaak met een spel voor de ontspanning en woordenschat.
Het is uitdagend om voor beide groepen passende lesstof te vinden en ze iets nieuws bij te brengen.
Het mooie van dit project vind ik dat we uitgedaagd worden goed na te denken wat we ze kunnen leren. Omdat ze al bijna door hun lesboek zijn morgen we zelf een beetje de lesstof bepalen. Het voordeel hiervan voor ons is dat we zelf ook bijleren hoe de Engelse taal in elkaar zit..
Het fijne voor de mensen is dat ze de Engelse taal direct kunnen toegepassen in hun dagelijkse bestaan.
-
30 Januari 2015 - 07:07
Dirma:
Hoi,
Leuk om weer even wat van jullie te lezen!
Wat zijn jullie goed bezig en wat werken jullie hard!
Hopelijk genieten jullie ook van deze bijzondere reis, maar dat zit vast wel goed.
Heel veel succes en plezier!
Groetjes van Gerwin en Dirma -
30 Januari 2015 - 12:14
Huibert:
Hoi Fenke en Evelien,
Wat leuk om zo'n gedetailleerd verslag te lezen van jullie werkzaamheden! En met de foto's erbij krijg je dan een heel mooi beeld van de aard en uitvoering van jullie werk met de gehandicapte deelnemers aan het project. Ze zijn dus zelf degenen die vorm geven aan de organisatie Nhip Cau en er ook zelf gebruik van maken door mooie artikelen te maken? Hoe loopt de verkoop: komen er regelmatig toeristen langs, ook al lijkt de winkel wat achteraf te liggen? Leuk om de winkel en de artikelen op de foto te zien, en ook de manier waarop jullie heel visueel les geven aan de deelnemers!
Opnieuw heel veel succes en plezier gewenst! Liefs, Huibert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley